W ciągu zaledwie kilku dni potwierdzono 3 duże inwestycje zagraniczne dotyczące przemysłu samochodowego:
- Mercedes: fabryka silników w Jaworze. Całkowicie nowa inwestycja niemieckiego koncernu Daimler AG (tzw. greenfield), warta 2 miliardy zł i tworząca bezpośrednio kilkaset miejsc pracy w gminie o 17% bezrobociu.
- Toyota: produkcja przekładni do napędów hybrydowych w Wałbrzychu oraz nowe modele silników w Jelczu. Sumaryczna wartość to 650 milionów zł.
- Fiat: rozbudowa fabryki w Bielsku-Białej za ok 1 miliard zł aby uruchomić produkcję nowych modeli silników.
To w sumie to jakieś 1500 nowych miejsc pracy bezpośrednio i zapewne dodatkowo 15.000-20.000 wokół. Te dodatkowe to dzięki firrmom współpracującym z Mercesedesem, Toyotą i Fiatem, dziesiątkom innych firm (dostawa kartonów, catering, transport, energia elektryczna, meble do biur, prace remontowe i budowlane) oraz drobnym miejscowym przedsiębiorcom. Tysiące nowych miejsc pracy to większa siła nabywcza ludzi tam mieszkających, a to oznacza większe wydatki w sklepach, nowe mieszkania i wiele innych.
Te trzy duże inwestycje to sukces wielu ludzi nad nimi pracujących, a politycznie: Mateusza Morawieckiego. PIS świadom mizerii swoich kadr w sprawach biznesu i ekonomii rozsądnie przekazał te sprawy w ręce znanego na rynkach finansowych bankiera.
Prawdą jest, że mamy w Polsce zbyt wiele inwestycji bazujących jedynie na taniej sile roboczej. Te trzy to kategoria wyższej techniki, gdyby jednak były to jedynie proste montownie, także warte są uwagi, szczególnie a rejonach o wysokim bezrobociu.
Nie sprawdzają się marudzenia opozycji totalnej o tym, że PIS zniechęci zagranicznych inwestorów, wyprowadzi Polskę z Unii Europejskiej, a w końcu zaplanuje przeprowadzkę całego narodu na Księżyc. Podobnie było na Węgrzech, mimo nieustannej nagonki na Orbana. Gdyby Polska zaatakowała Litwę, albo zaczęła bombardowania Ostrawy, wówczas nastąpiłyby międzynarodowe sankcje i zabrakłoby nowych inwestycji. Skoro chodzi jedynie o polityczne zmagania to biznes toczy się normalnie. Mimo politycznych wojenek z udziałem Komisji Europejskiej, Komisji Weneckiej i Jakieś Innej Komisji, pod hasłem walki z prawicowym zacofaniem w imię nowoczesnego społeczeństwa otwartego, międzynarodowy biznes to realne pieniądze, a tym samym pragmatyzm, stąd te nowe inwestycje.
Nie brakowało opowieści o tym, że awantura o TK doprowadzi do izolacji Polski. To takie opowiastki propagandzistów skierowane do głupców. Stan prawa ma znaczenie dla międzynarodowego biznesu, ale nie ten dotyczący TK, lecz generalnej jakość prawa i jego przewidywalność. A tych kategoriach Polska od lat zajmuje kompromitującą, bo ostatnią pozycję w UE.
Powyższe dane pochodzą z 2014 roku, a więc z czasów panowania praworządnej, proeuropejskiej i nieustannie chwalonej za granicą Polski tuskizmu i platformizmu. Co więcej, to stan po 6 latach tamtych rządów, przy stabilnej większości parlamentarnej i możliwości naprawy tak katastrofalnego stanu rzeczu. Międzynarodowy biznes rozważając inwestycje zagraniczne właśnie takie dane bierze pod uwagę. Autorytety prawnicze (profesorowie: Strzembosz, Rzepliński, Zoll, Łętowska i inni) dziś krytykujące PIS za niszczenie państwa prawa, ponoszą pełną odpowiedzialność za prawną zapaść budowaną przez wiele lat. To bowiem oni uczyli przyszłych prawników i sędziów, to oni pełnili kluczowe funkcje w Sądzie Najwyższym, TK, TS, NRS, to oni mieli lub mogli mieć wpływ na tworzenie planów naprawczych wokół prawnej degrengolady. Pompatyczne słowa o państwie prawa w ich ustach stoją w zabawnym kontraście wobec fatalnego stanu polskiego prawa, za który ponoszą współodpowiedzialność.
Polskie ustawodawstwo nie stanie się lepsze z dnia na dzień. Tym bardziej warte odnotowania są nowe inwestycje, które pojawiają się, mimo tego, że korporacje prawnicze i sędziowskie przez lata usilnie pracowały na to, aby ich nie było.
